31 sierpnia, w przeddzień 86. rocznicy agresji Niemiec i ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 roku, po Mszy św. o godz. 11:00, odbył się koncert pieśni patriotycznych w wykonaniu naszego organisty, Mikołaja Oleksego.
W czasie koncertu usłyszeliśmy:
- Krzesimir Dębski, muzyka z filmu „Bitwa Warszawska”
- Bywaj dziewcze zdrowe, tekst przypisywany Rajnoldowi Suchodolskiemu, autor muzyki nieznany
- Rozszumiały się wierzby płaczące, muzyka Wasilij Agapkin
- Czerwone maki na Monte Cassino, słowa Feliks Konarski, muzyka Alfred Schütz
- Serce w plecaku, tekst i muzyka Michał Zieliński
- Natalia, Wacław Bojarski
- Piosenka radiotelegrafistki, tekst Wiktor Woroszylski, muzyka Wojciech Kilar
- Oka, tekst Leon Pasternak, melodia zaczerpnięta z piosenki „Szumią Oleandry”
- Hej chłopcy, bagnet na broń, muzyka i słowa Krystyna Krahelska „Danuta”
Na zakończenie, przy akompaniamencie organów, stojąc, zgromadzeni w kościele zaśpiewali „Modlitwę obozową”
O Panie, któryś jest na niebie,
Wyciągnij sprawiedliwą dłoń!
Wołamy z wszystkich stron do Ciebie,
O polski dach i polską broń.
Refren:
O Boże, skrusz ten miecz, co siecze kraj
Do wolnej Polski nam powrócić daj!
By stał się twierdza nowej siły,
Nasz dom, nasz kraj.
O usłysz, Panie, skargi nasze,
O usłysz nasz tułaczy śpiew!
Znad Warty Wisły, Sanu, Bugu,
Męczeńska do Cię woła krew!
Refren:
O Boże, skrusz ten miecz, co siecze kraj
Do wolnej Polski nam powrócić daj!
By stał się twierdza nowej siły,
Nasz dom, nasz kraj.
Na koniec... podziękowań, gratulacji nie było końca.
„Modlitwa obozowa”
- O Boże, skrusz ten miecz,
- Pieśń obozowa,
- Hymn Wojska Polskiego na Emigracji,
- Modlitwa Armii Krajowej,
- Modlitwa żołnierza tułacza,
- Modlitwa partyzancka.
Modlitwa obozowa jest pierwszą powstałą po nieudanej kampanii wrześniowej polską pieśnią patriotyczną. Napisana została w październiku 1939 r. przez Adama Kowalskiego, przebywającego w obozie dla internowanych polskich oficerów pochodzenia niemieckiego w Balş w Rumunii. Tam również, 8 października 1939 r. po raz pierwszy wykonano ją siłami obozowego zespołu chóralnego. Utwór został opublikowany w „Wiadomościach” wydawanych przez Polską Misję Katolicką w Londynie w 1940 r. Szczególną popularnością pieśń cieszyła się wśród żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Nad Wisłę pieśń trafiła podobno za sprawą „cichociemnych” – żołnierzy elitarnej wojskowej formacji spadochronowej, potajemnie przerzucanych z Wielkiej Brytanii do Polski w celu organizowania i prowadzenia walki z wrogiem. Marszowa, podniosła pieśń, w której wątki patriotyczne łączą się z religijnymi, uznawana była za hymn Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Funkcjonowała też – obok pieśni Naprzód, do boju, żołnierze – jako hymn Armii Krajowej.
W licznych ogłaszanych drukiem śpiewnikach z repertuarem patriotycznym przy Modlitwie obozowej często nie podawano nazwiska Adama Kowalskiego, przebywającego po kampanii wrześniowej na obczyźnie, by nie narazić rodziny autora na szykany ze strony niemieckich władz okupacyjnych.
Kto jest autorem „Modlitwy obozowej”?
Słowa i muzyka Adam Kowalski
legionista, żołnierz Wojska Polskiego, poeta, redaktor, twórca pieśni
ur. 23 grudnia 1896, Rzeszów
zm. 3 marca 1947, Edynburg
Kształcił się w seminarium nauczycielskim w Rzeszowie, od 1912 r. należał do Towarzystwa Sportowo-Gimnastycznego „Strzelec”. Brał udział w pierwszej wojnie światowej w szeregach 2. kompanii rzeszowskiej Legionów Polskich, zanim jeszcze zdał maturę. Został ciężko ranny w bitwie pod Krzywopłotami. Czas dochodzenia do zdrowia wypełniły mu przygotowania do egzaminów oraz pisanie. W 1915 r. uzyskał świadectwo maturalne, wtedy też miał miejsce jego debiut poetycki. Po powrocie na front, przydzielony kolejno do Pierwszej, później do Drugiej Brygady Legionów, walczył w starciach nad Styrem i Stochodem. Po kryzysie przysięgowym (1917) został internowany w miejscowości Chust, a następnie wcielony do armii austriackiej.
Gdy już w wolnej Rzeczypospolitej, od 1918 r. służył w Wojsku Polskim, bardzo aktywnie działał w wojskowej oświacie. Założył i prowadził Uniwersytet Żołnierski w Grodnie, miał pod opieką kursy metodyczno-oświatowe dla oficerów w Wilnie, kierował sekcją oświatową 2. Armii, a następnie referatem oświatowym w Ministerstwie Spraw Wojskowych. Zajmował się również redagowaniem wojskowych periodyków: „Reduty”, „Żołnierza Polskiego” i „Polski Zbrojnej” – dwóch ostatnich jako redaktor naczelny, także w latach drugiej wojny światowej. Po kampanii wrześniowej 1939 r. trafił do obozu internowania polskich oficerów w Balș (Rumunia). Od kwietnia 1940 r. służył w Armii Polskiej we Francji, a następnie w Wielkiej Brytanii – w 2. Batalionie Grenadierów „Kratkowane Lwiątka” kierował referatem kulturalno-oświatowym. Po zakończeniu wojny pozostał w Wielkiej Brytanii.
Adam Kowalski stale pisał. Będąc na froncie, w okopach, w szpitalach wojskowych tworzył wiersze i teksty piosenek żołnierskich. Zebrał je w tomach: Lutnia w tornistrze (1934), 100 pieśni żołnierskich (1937), Wiersze o Komendancie (1938) i Kierunek: Wisła! (wyd. Glasgow 1943). Do niektórych także sam ułożył melodie. Spośród jego piosenek największą popularność zyskały: Modlitwa obozowa, Morze, nasze morze oraz Miała matka trzech synów.
https://spiewajmypolske.pl/autor-slow/adam-kowalski/