Wielki Czwartek jest pamiątką ustanowienia Sakramentów Eucharystii i Kapłaństwa.
Mszę św. Wieczerzy Pańskiej, o godz. 18:30, koncelebrowali ks. Proboszcz, ks. Daniel i ks. Edmund Sikorski.
Z tej okazji przedstawiciele Wspólnot parafialnych złożyli naszym Kapłanom okolicznościowe życzenia.
Wprowadzenie do
liturgii
Mszą Wieczerzy Pańskiej rozpoczynamy
Święte Triduum Paschalne. Te dni to jedno wielkie święto uobecniające
największe tajemnice naszego zbawienia. Zebrani wokół Chrystusa będziemy
uczestniczyć w wydarzeniu Wieczernika, w Męce na Golgocie i chwalebnym
zmartwychwstaniu w noc paschalną.
Dziś wspominamy pamiątkę dnia, w
którym “nasz Pan Jezus Chrystus, powierzył swoim uczniom odprawianie
sakramentalnej ofiary Ciała i Krwi swojej” i ustanowił sakrament kapłaństwa
Nowego Przymierza. Umywając zaś nogi swoim uczniom dał nam przykład prawdziwej
miłości wypływającej z Eucharystii. Wymownym symbolem dzisiejszej celebracji
jest puste tabernakulum. Jest ono dla nas znakiem, że to właśnie sprawowana we
wspólnocie Msza Święta to „źródło i szczyt” naszego życia chrześcijańskiego, z
którego wypływają wszystkie inne dobra duchowe przekazywane nam za
pośrednictwem Kościoła.
Wejdźmy razem z Jezusem i uczniami
do Wieczernika i zajmijmy miejsce za stołem. Utkwijmy nasz wzrok na Jezusie,
który „do końca nas umiłował”, i który w swojej ofierze składa Siebie za nas.
Zasiada z nami do stołu i mówi: „gorąco pragnę spożyć z wami paschę”.
Za brak szacunku do Eucharystii i
wiele razy świętokradzkie przyjmowanie Chrystusa w Komunii świętej
przepraszajmy teraz dobrego Boga, licząc na Jego niezgłębione miłosierdzie.
Wprowadzenie do liturgii słowa
Słowo Boże zapisane na kartach Pisma
Świętego posiada życiodajną energię, tak jak Eucharystia. Dlatego Chrystus
wypowiadając słowa „To jest Ciało moje”, „To jest Krew moja” daje nam
rzeczywiście samego siebie jako złożonego na ofiarę za nasze grzechy Baranka
Paschalnego.”Pamiątka Jezusa” – inaczej mówiąc: wspomnienie uczty paschalnej –
nie jest jedynie powtarzana w przyszłych dziejach świata, ale ona odnawia się i
uobecnia także dla nas dzisiaj.Otwórzmy nasze serca, abyśmy mogli w dzisiejszej
Liturgii Słowa dostrzec Jezusa, który tak jak kiedyś do uczniów przychodzi i do
nas, pochyla się, klęka i umywa moje i twoje stopy.
Po Modlitwie po Komunii świętej (przed przeniesieniem do ciemnicy)
Chrystus pojmany w ogrodzie oliwnym
zostaje zamknięty w ciemnicy, gdzie będzie oczekiwać na spotkanie z
Sanhedrynem.
Liturgia dzisiejszego dnia zachęca
nas, by w ciszy adorować naszego Zbawiciela.
Czuwajmy i módlmy się; niech to
będzie znakiem naszej wiary i miłości do Tego, którypierwszy nas umiłował.
Bądźmy wdzięczni Panu za sakrament Jego miłości i obecności.
W uroczystej procesji przeniesiemy
Najświętszy Sakrament do Ołtarza Adoracji. Pragniemy uczcić Jezusa naszego Pana
osamotnionego przed męką Bądźmy przy Jezusie Chrystusie, który przygotowuje się
na śmierć.
